قاصدک!

قاصدک!هان چه خبر اوردی؟

از کجا ،وز که خبر اوردی؟

خوش خبر باشی،اما،اما

گرد بام و بر من

بی ثمر میگردی.

انتظار خبری نیست مرا

نه زیاری نه زدیّارودیاری ـ باری،

برو انجا که بود چشمی و گوشی با کس،

برو انجا که ترا منتظرند.

قاصدک!

در دل من همه کورند و کرند.

دست بردار از این در وطن خویش غریب.

قاصد تجربه های همه تلخ،

با دلم می گویند

که دروغی تو ، دروغ 

که فریبی تو ، فریب.

قاصدک! هان ،ولی...اخر...ای وای!

راستی ایا رفتی با باد؟

با توام،ای! کجا رفتی؟ ای...!

راستی ایا جایی خبری هست هنوز؟

مانده خاکستر گرمی،جایی؟

در اجاقی ـطمع شعله نمی بندم ـ خردک شرری هست هنوز؟

قاصدک!

ابرهای همه عالم شب و روز

در دلم می گریند.

                                       قاصد شبهای سرد