زندگی پس از این مرگ ...

عمق حرکت ، سکون است

عمق فریاد ، سکوت است

عمق صدا ، صامت است

و عمق زندگی ، مرگ است

مرگ را زندگی می کنیم بی آنکه بدانیم

و مرگ را می میریم .

زندگی را به پایان می بریم،

احساس می کنیم مرده ایم ...

کدامین سرانجام است و کدامین آغاز ؟!...

کی به پایان می رسد؟

آنچه را که آغازش را همچنان نمی دانیم .

تامل ، در این است :

در میان دروازه های

سکون و سکوت ، صامت ،

مرگ را زندگی می کنیم

به خیال آنکه آغازش تولدیست ؟!...

 آری ، زندگی واقعی ،پس از این مرگ است .